Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία - Καστελόριζο

Castelorizo 
Επιστρέφοντας από το Καστελόριζο, συνειδητοποίησα πως υπάρχει και η άλλη πλευρά του εαυτού μου. Αυτή που χρήζει ηρεμία, γαλήνη, ευγνωμοσύνη για το απλό και πραότης. Φυσικά επιλέγοντας την Aegean Airlines και όχι το ιπτάμενο ΚΤΕΛ (Ryanair) και διανυκτερέυοντας ένα βράδυ στην πανέμορφη και κάτι από Κλασική Ιταλία, Ρόδο, ξανάσμιξα από καιρό το επόμενο πρωί με τον φίλο Ιωάννη Ράντο, ιατρό της Μεγίστης, και αναχωρήσαμε για το ακριτικό και πανέμορφο Καστελόριζο. Η διαδρομή με το Διαγόρας (3 και κάτι ώρες) χαρακτηρίστηκε από άπνοια και υγρασία σε βαθμό που δεν μπορούσες να βγεις στο κατάστρωμα.

Στρατηγική αστοχία (;)
Περιττό ότι ο σταθμός της ΔΕΗ Μεγίστης είναι το πιο κοντινό σημείο απέναντι από την Τουρκία. Εν ολίγοις αποφασίσουν οι Μπουνταλάδες να εξαπολύσουν επίθεση με έναν πύραυλο πάει το ηλεκτρικό στο νησί. Μια ρουκέτα αρκεί και αυτή από έδαφος Τουρκίας χωρίς αεροπορική υποστήριξη.


Το μικρό Παρίσι

Διαβάζοντας κανείς την ενδιαφέρουσα ιστορία του Καστελόριζου, ανακαλύπτει πως στην αρχή του 20ου αιώνα η Μεγίστη αριθμούσε 14000 κατοίκους (σήμερα οι μόνιμοι ανέρχονται στους 300) ενώ αποτελούσε εμπορικό δίαυλο. Ο μύθος και οι φωτογραφίες καταδυκνείουν ότι στο Καστελόριζο πηγαινοέρχονταν υδροπλάνα ενώ οι Γάλλοι το αποκαλούσαν 'Το Μικρό Παρίσι'. 


Aoustralia
Η συγκινητικές ιστορίες ομογενών που ταξίδευαν στο παρελθόν για εβδομάδες ώστε να ξανά έρθουν στο Καστελόριζο, έφερναν μαζί τους οι Ομογενείς που γνώρισα στο νησί. Πολλοί από αυτούς έχουν συνταξιοδοτηθεί και αποφάσισαν να γυρίσουν στην πατρίδα τους ανακαινίζοντας έτσι τα ερειπωμένα από τους βομβαρδισμούς σπίτια. Τα νούμερα δε των εκ Καστελόριζου στην Αυστραλία κυμαίνονται από 30.000 έως και  120.000 (έπειτα από μια μικρή δημοσκόπηση ανάμεσα σε ομογενείς).

Μικρές ακριτικές ιστορίες
Μέσα στην ξεχασιά και την απομακρυσμένη ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στο νησί, άξιο να αναφερθούν, μιας και αποτελούν και αυτά ένα είδος αξιοθέατου, τις περιπολίες των λιμενικών με nike παπούτσι, βερμούδα και το όπλο στην πλάτη, την κυκλοφορία των αστυνομικών με πολιτικά, την είσοδο του πλοίου των Blue Star Ferries στο λιμάνι σαν να καταφθάνει ο πολιτισμός , και την απογείωση του ελικοφόρου αεροπλάνου της Olympic Air με 10 κενές θέσεις,αναγκαστικά και λόγω του μικρού μήκους του διαδρόμου απογειώσεως. 

Δύση

Ένα είναι σίγουρο, πως το Καστελόριζο με εξέπληξε σφόδρα θετικά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το φαγητό του νησιού, την τραγουδιστή προφορά των κατοίκων, τα όμορφα σοκάκια της Μεγίστης, τα συνθήματα των φαντάρων καθώς έπαιρναν το πλοίο της επιστροφής και της λελεδιάς, την καρέτα καρέτα να σου λέει καλημέρα κάθε μέρα στην προβλήτα του λιμανιού και τέλος την φιλοξενία του φίλτατου ιατρού του νησιού, Ιωάννη Ράντου που εκτός από ιατρικές, έχει και διοικητικές ικανότητες και χαίρει σεβασμού ολόκληρου του νησιού.




Leon Marc